Een dagje algemene beschouwingen kijken begint in de richting te gaan van het bezoeken van cabaretvoorstelling, waarin de cabaretiers vooral om zichzelf lachen. Of proberen elkaar belachelijk te maken. Neem de BIK. De twee miljard (en volgend jaar nog eens, vier miljard in totaal). BIK, de Baan gerelateerde Investerings Korting. Het is een korting op de werkgevers loonheffing. Een belastingkorting bij investeringen in de hoop dat die banen opleveren. Daar zit natuurlijk een gedachtenkronkel want hoeveel investeringen leiden in deze tijdsspanne van digitalisering, ICT, Fintech, Robotisering en Artificial Intelligence niet tot banenverlies?
Hoeveel banen die twee miljard gaan opleveren zullen we nooit weten. Toon Hermans, een echte cabaretier, zei op zo’n moment: ‘Weet ik veel……..ik weet niet veel’. De discussie werd afgerond met het statement: Als jullie de BIK niet willen dan gaat de verlaging van de winstbelasting (lekker niet) door. ‘Als je zoute drop niet slikt dan krijg je toch zoete drop’, lekker puh. En ja, Sinterklaas werd ook weer van stal gehaald. De gulle goedheiligman die de bedrijven zomaar vier miljard geeft. Zelfs inmiddels zonder de hulp van zwarte Piet (werd wel nog genoemd). Een Sinterklaascadeau van vier miljard.
Weer zo’n gedachtenkronkel. Het is helemaal geen cadeau. Het is vier miljard die we zelf financieren door het betalen van belasting. Een bizarre vorm van circulaire economie en tegelijk van vestzak/broekzak.
Toch over gesproken, zie je de Kamerleden zich wel steeds beter kleden. Dat dan weer wel. Maar daar zijn de salarissen ook naar. Die worden gefinancierd door … vul zelf maar in. Terugkijkend op dit debat vroeg ik mij af: ‘wat mis ik nou?’ Wat is hier de verloren dimensie? Plots had ik het: het MKB. Ons MKB. Terwijl driekwart van de 2.000.000 mkb’ers het moeilijk hebben, is daar de hele dag niet over gesproken. Die kunnen die vier miljard goed gebruiken. Woensdagochtend had ik een wekdroom: een presentatie van een MKB-stimuleringsprogramma van vier miljard door … : Sinterklaas, wie kent hem niet! Toen ik opstond heb ik voor de zekerheid toch de intocht van Sint in mijn agenda genoteerd. Je weet nooit hoe een balletje rolt. Toeval is logisch zou Johan Cruijff zeggen.
